Terwijl beide orgels in de Grote kerk in Dokkum er vrijdagavond het zwijgen toe deden, werd de daar aanwezige Yamahavleugel tijdens het Pianoleeuwenconcert van muziekschool Opus 3 voortdurend voor allerlei genres en stijlen ingezet. Behalve Japanse videogame-muziek, passend bij een Japanse vleugel, passeerden vooral bewerkingen van bekende en minder bekende songs de revue, zoals ‘You raise me up’ van Josh Groban, ‘Say something’ van A Great Big World, ‘Feeling good’ van Michael Bublé, ‘We are the champions’ en ‘Bohemian rhapsody’ van Queen en Billy Joëls ‘Pianoman’.
De instrumentaal vertolkte vocale nummers kregen alle een mooie op de tekst gerichte voordracht en daarbij deerde een enkele foute noot absoluut niet.
Actief in bovengenoemde Engelstalige nummers waren Hilly van der Meulen, Joël van der Meulen, Frederik Adema en Hern Roux.
Muziek van Nederlandse origine lieten Silke Tjepkema en Sjoerd Mos horen. Silke speelde met veel elan drie dansen van Jurriaan Andriessen en Sjoerd leefde zich helemaal uit in Herman Beeftinks ‘Good Time Blues’ en Boogie-Woogie Express’.
Net als Ewout Sjoerdstra, kwam Manoah Sänger met gamemuziek, die hij met veel overgave op de pianotoetsen losliet. Op de Italiaanse toer ging Dan Ton Li met ‘I giorni’ van Ludovico Einaudi en van de Zuid-Koreaanse componist Yiruma speelde Yi Dan Li het goed in het gehoor liggende stuk ‘Kiss the rain’.
Hoewel Sylvan van der Gang een van de laatste muzikanten was, die optrad, speelde hij, na zoveel talenten voor hem, zelfverzekerd de compositie ‘Evolving doors’ van Chilly Gonzales.
Docente Monique van de Ven, die dit concert organiseerde samen met haar collega’s Saskia Zoet, Vincent Grit en Irene de Boer, demonstreerde de piano als begeleidingsinstrument en wel in een compositie van Willy Roux. Hijzelf speelde in ‘Peace of mind’ de vioolpartij. Als begeleidingsinstrument deed de vleugel ook dienst in een ‘Children’s Trio’ van Alexander Tansman. Meike(viool), en Hidde Tjepkema(altviool) soleerden en Silke Tjepkema(piano) ondersteunde zus en broer op betrouwbare wijze. De bijdragen van de violisten betekenden een welkome afwisseling in een programma, waarin vooral duidelijk werd, dat de piano zich leent voor meer dan alleen Schubert of Chopin.
De foto’s zijn van Natalie Roux