Het jubileumjaar van muziekschool Opus 3 in Dokkum is bijna voorbij. Eén van de laatste evenementen in het kader van ’60 jaar Opus 3 ‘ was de fluitdag, die afgelopen zaterdag onder leiding van docente Jacqueline Ebbers plaatsvond in de Grote Kerk.
De foto is gemaakt door Sjoerd Hania.
Daar oefenden leerlingen van de muziekschool, aangevuld met gastspelers uit Friesland, Groningen en Drenthe, met het vermaarde Neflac Ensemble urenlang op een volwaardig concertprogramma, dat om 17.00 uur de kerk deed volstromen.
Niet alle fluitisten deden overal aan mee, maar de Prelude uit Griegs ‘Holberg Suite’, Gervaises ‘War Pavane’ en de Ierse traditional ‘The March of Brian Boru’ werden door ruim honderdtwintig muzikanten tegelijkertijd uitgevoerd. En tot een goed einde gebracht.
Een goede steun in de rug was het Neflac Ensemble, met als coaches binnen de formatie Emily Beynon(solofluitiste van het Concertgebouworkest), Wieke Karsten en Jeroen Bron, beiden docent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.
Het ensemble van de Nederlandse Fluit Academie(Neflac) schoof (beginnende) fluitisten als ware artiesten naar voren in verschillende stukken en zette de vaste ensembles van de school – Flautas Unicas en Twizzlez – aan tot goed en evenwichtig spel in een deel uit een Concerto Grosso van Händel.
Eén van de leden, Chantal Brunt, schreef voor Twizzlez het stuk ‘Voorbij de tijd’, dat onder leiding van haar moeder Jacqueline een uitstekende vertolking kreeg. Geruis en geluid, waarbij veel van de blaastechniek werd gevergd, zorgden voor een bijzonder idioom, dat Gerben Jongsma met zijn marimbaspel onderstreepte en waarbij Vera van Lierop haar spreekteksten ten gehore bracht.
De marimba was ook van de partij in de compositie ‘River of Life’, die als stroom middels een stroom van klanken zeer fraai werd uitgebeeld.
Hoe mooi de marimba evenwel kan klinken, hij werd niet gemist in ‘Pirates of the Caribbean’. Deining, grilligheid, scherpte en wolligheid, het was er bij dit werk allemaal en in de juiste proporties.
Monti’s bekende ‘Czardas’ was zaterdagmiddag zonder meer het hoogtepunt van het concert. De virtuoze Emily Beynon soleerde met veel gevoel voor timing en met een volmaakte toonvorming, terwijl het Neflac Ensemble in alles gelijke tred met haar hield. Geweldig!
Het ensemble, met Emily in de gelederen, speelde hierna nog twee speciaal voor deze formatie geschreven werken, die stuk voor stuk zuiver, muzikaal en technisch verantwoord werden uitgevoerd.
Het spel van deze muzikanten was een voorbeeld voor alle fluitisten, die meededen aan de fluitdag en die het publiek aan het eind van het concert letterlijk omringden met hun geluid.